Það er svo skrítið hvað allt getur orðið fúlt allt í einu, þó það eigi ekki að verða það. Hér sat ég vongóð í gær um að hafa sloppið í eví en allt kom fyrir ekki!! Þetta er viss þrautalending þar sem ég fúslega viðurkenni að virkilega hafa reynt við hana þetta árið...af fullum krafti. Mér finnst bara stundum eins og erfiðið við allt sem viðkomi reikningi í mínu lífi sé til einskis.... :O(
En hvað gerir maður þá??? Þá bara drullar maður sér aftur upp og hugsar með sér að maður sé of góður til að vera eitthvað að vorkenna sér út af svona hlutum og maður heldur áfram að reyna....þó svo að vissulega setji þetta svip á sumarið gerir það ekkert til...sumarið er að bíða eftir okkur sem þurfum að taka EVÍ upp, trén farin að gulna og hiti er við frostmark, fjöllin eru hvít....og af hverju? Af því að sumarið bíður okkar allra! Og hvort ég ætli ekki að nýta mér það?? Júhúú..þegar ég er búin að taka EVÍ og rústa henni!!!!
MUHAHAHAHAHA....Stína skrítna....loosing it... :O)
þriðjudagur, maí 24, 2005
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli